ONZE TC TIJDENS HET WK CYCLO-CROSS 2023

Het is al weer enige tijd geleden dat Hoogerheide in de ban was van het WK Cyclo-Cross.....of in de volksmond Veldrijden genoemd. Zoals de meeste wel weten, en anders nu, zijn Johan en Ad Rooijmans hier zeer nauw bij betrokken geweest, en hebben menig uur opgeofferd om hun taak als "Blokhoofden", zo goed mogelijk op te pakken en uit te voeren. Maar ook hebben zij de nodige uren geholpen bij het opbouwen van het parkoers.

Na het WK heb ik Ad gevraagd of hij een stukje wilde schrijven over de tijd die zij samen hebben meegemaakt. Degene die Ad goed kennen weten dat hij niet van half werk houd. U zult zien....ook nu heeft hij weer zijn ziel en zaligheid gelegd in het delen van zijn ervaringen tijdens deze periode, samen met Johan.

Ad.....Dank je wel, en iedereen die benieuwd is naar wat Ad te vertellen heeft.....veel leesplezier.


DE ROL VAN ONZE TC TIJDENS HET WK CYCLO-CROSS
HOOGERHEIDE 2023
Net als voorgaande WB's en WK's werd onze TC wederom uitgenodigd, door het comite GP Adrie van der Poel, om ook tijdens het 3e WK Cyclo-Cross 2023 in Hoogerheide vrijwilligers te leveren. Al sinds jaar en dag leveren wij assistentie in de vorm van vrijwilligers die op het parkoers ingezet worden. In al deze voorgaande edities was de taak: het bemannen van de diverse oversteekplaatsen.

Het was al weer het 3e WK, en een WK is altijd wel weer meer bijzonder als een WB. De voorgaande edities waren respectievelijk in 2009 en 2014.
De eerste vergaderingen voor ons Johan en mij, die als blokhoofden van de Grensrijders optraden, waren al in de zomermaanden van 2022. Tijdens die vergadering worden de eerste aantallen benodigde vrijwilligers genoemd en kunnen we in samenwerking met het bestuur van de Grensrijders, verwoord door Stefan Jansen, starten met het werven van vrijwilligers binnen onze vereniging. De aanmeldingen komen gelukkig vlot binnen, en we kunnen zelfs mensen op een reservelijst noteren. En al snel kan het bericht worden gestuurd dat er geen aanmeldingen meer nodig zijn.



Het puzzelen kon beginnen voor ons beide, om per dag de gevraagde bezetting met poppetjes in te vullen. Dit keer wat meer puzzelwerk, want deze WK editie bevatte immers 3 wedstrijddagen. Met het verstrijken van de tijd richting het WK werden de gevraagde aantallen toch wat verhoogd. Buiten bezetting op het parkoers, werden we ook gevraagd het mediacenter bij het MFC te bemannen. En dan komt een reservelijst goed van pas. Daarbij kregen we ook nog eens de uitdaging om chauffeurs te vinden om UCI mensen tijdens en in de week voorafgaand aan het WK te vervoeren van en naar vluchthavens, treinstations en hotels. Snel contact gezocht met onze eigen chauffeurs van de TC, maar ook nog even wat contacten gelegd met college ijsmeesters van de pas afgebroken ijsbaan, met de vraag of zij bereid waren met deze taak te helpen. Ondanks dat het kort dag was, reageerde iedereen positief en was ook dit gat weer gevuld. Dan nog aanvulling van familie van onze leden en de al jarenlange hulp uit Essen-Hoek en Goes en de club was compleet. Dit bracht het totaal, voor deze editie, op 36 vrijwilligers.

Alle gegevens van alle vrijwilligers konden worden verzameld voor het aanmaken van de accreditaties door de UCI. De rubriek accreditaties werd ondersteund door nog een lid van de Grensrijders, namelijk Karel Groffen. Karel is tevens vertegenwoordiger van werkgroep GP AVDP. Wat trouwens ook mooi is, is dat de voorzitter van de GP AVDP, Jan Prop, sinds kort ook aangesloten is als lid van onze vereniging en dat hij zich al echt thuis voelt binnen onze club. Verder kunnen we nog melden dat de dochter van ons lid, Francis de Jong, Thalita de Jong, oud-wereldkampioene Cyclo-Cross dames elite van 2016, voor de Grensrijders een aantal jaren als vrijwilliger heeft geholpen. Kortom genoeg Grensrijders tijdens en rondom de organisatie van dit WK.



De opbouw van de VIP-locatie was voor nieuwjaar al gestart. Een tijdelijk bouwwerk van 155 x 25 meter en 2 verdiepingen hoog. Een plek waar op de zondag alleen al 3100 gasten verwelkomd gaan worden, exclusief bedienend personeel! Nog nooit gezien binnen het Cyclo-Cross gebeuren.
De opbouw van het parkoers is gestart vanaf 17 januari. Een 1e ploeg onder aanvoering van Adrie houdt zich bezig met het uitzetten van het parkoers inclusief de opbouw van de 3 fietsbruggen en een voetgangersbrug. Dit alles met behulp van stellingbouwers. Een 2e ploeg, onder aanvoering van Jan, start met verspreiden van de heras hekken. Dit om het gehele terrein af te schermen en de diverse opbouwlocaties binnen de bebouwde kom. Al met al een hele klus, wetende dat Adrie er niet vies van is, om op het laatste moment nog wat wijzigingen uit de mouw te schudden. Daarbij heeft natuurlijk de UCI zelf ook nog zijn eigen wensen. Het geheel werd in de laatste dagen afgewerkt met het aanbrengen van de reclamedoeken. Ik weet niet hoeveel tie-rips er gebruikt zijn maar onze duimen deden er allemaal zeer van.

Inmiddels zijn ook de beschikbaar gestelde WK-jassen afgehaald en uitgedeeld. De jassen zagen er trouwens spetterend uit en waren van een goede kwaliteit. Goed bestand tegen koude en/of regen. De laatste meeting voor de blokhoofden was op 23 januari 2023, in Ossendrecht, bij 1 van onze clubsponsors de Jonckheer. Tijdens deze vergadering werden de laatste details besproken. Onze hoofdtaak.....observeren op het terein, aansturen en eventuele ongeregeldheden melden via de blokhoofden, die op hun beurt dit konden melden bij de centrale post in het MFC. Wij waren de zogenaamde ogen van de organisatie op het veld. Een hele uitdaging want de geruchten gingen dat het met name op zondag MEGA druk ging worden. Maar volgens mij hebben wij hele goede, aardige, betrouwbare, helpende ogen, want er is niets noemenswaardig voorgevallen.



De opbouw van allerlei zaken m.b.t. het parkoers is in volle gang, maar los daarvan zijn ook de talloze taxi-ritten gestart om UCI-afgevaardigden, op de meest vreemde tijden, richting Hoogerheide te vervoeren. Alle chauffeurs van dienst hebben een vette bak ter beschikking gekregen en hebben genoten van deze periode.....ondanks de onregelmatigheid. Het parkoers ziet er inmiddels schitterend uit en het VIP-gebouw is echt ENORM. Alles mooi op tijd gereed voor de UCI-keuring en de 1e vrije training op donderdag 2 februari. Deze dag zijn we ook gestart op het mediacenter in het MFC. Prachtig en heel ruimtelijk ingericht. Onze taak daar: is het controleren of de personen, die zich aanbieden, ook de gerechtigde accreditatie hebben om deze ruimte te mogen betreden. Verder zijn die dag, op het parkoers, ook nog Grensrijders om samen, met vele andere, alles gereed te maken voor de 1e wedstrijddag. Wij hebben nog snel even in de VIP-tent gekeken. Indrukwekkend van grootte en hoe het geheel is aangekleed, zowel binnen als buiten. Zelfs mensen van de NOS hadden zoiets nog nooit gezien. Aan het einde van de dag nog even een evaluatie....met als laatste woorden: laat de dag van morgen maar komen.

Vrijdag 3 februari....eerste wedstrijddag:
Na het ochtendoverleg voor de blokhoofden hebben wij onze vrijwilligers ontvangen met verse koffie en zijn de accreditaties, lunchpakketten en Frisia-muts uitgedeeld. Verder nog even de taakverdelingen besproken m.b.t. rode en groene zone......en we waren er klaar voor.
De ochtendtraining is vanaf 10:00 uur en wordt dan gevolgd door de Mixed Relay. Een wedstrijd van landenteams die in estafette vorm gereden wordt. Na een leuke wisselende wedstrijd, konden we voor de eerste keer juichen voor Nederland. Zij wonnen goud met Tibor Del Grosso, Guus van den Eijden, Lauren Molengraaf, Leone Bentveld, Fem van Empel en Ryan Kamp. 2e plaats was voor Groot Brittannie en de 3e plaats voor Belgie. Daarna was er nog een trainingssessie die niet erg druk was, dus konden we de dag lekker op tijd afsluiten met een lekkere consumptie op het MFC, aangeboden door de organisatie. Voor de blokhoofden was er nog een avondevaluatie en verder hebben we nog een avonddienst gedraaid op het mediapark. Het is al snel duidelijk......we hebben een heerlijke ploeg om mee samen te werken! De chauffeurs die ik vandaag heb gesproken waren enthousiast en hebben al mooie verhalen te vertellen. Ze zijn er maar druk mee. 1 van hen gaf zelfs aan dat hij de laatste 10 jaar al niet meer zo ver van huis was geweest. Hoe leuk kan het zijn.



Zaterdag 4 februari....2e wedstrijddag:
07:00 uur blokhoofdenoverleg. De generale repetitiedag kan beginnen. De groep die we mogen ontvangen is een stuk groter dan de dag ervoor. Wederom een bezetting voor het mediacenter en voor in het veld. Na de koffie weer even de taakverdelingen doornemen en lunchpakketten en laatste accreditaties uitgedelen. Nog ff snel een groepsfoto maken en dan op weg om onze posten te bemannen. Het was weer een mooie wedstrijddag, met trainingssessies en wedstrijden van dames juniores, gewonnen door de Canadese Isabella Holmgren, beloften mannen, gewonnen door de Belg Thibau Nijs en dames elite, welke ook weer door een topfavoriet werd gewonnen, te weten onze Nederlandse Fem van Empel. Door iedereen weer goed gewerkt. Plaatsen waar onze crew toezicht moest houden waren bij de VIP inkom, de voetgangersbrug, de enkele en de driedubbele brug, in het bos (wat niet toegankelijk was voor publiek, maar waar we wel de drone elke keer zagen passeren die naar later bleek voor knappe beelden zorgde bij de TV uitzendingen), in het open veld over de gehele westzijde, en op het mediacenter met wisselende bezetting. Een goede generale voor morgen. Bezoekersaantal die dag was ruim 12000. Na de laatste wedstrijd voor de liefhebbers nog een soepje en een drankje. Lekker even op het gemak gezellig napraten en de dag van morgen voor te bereiden. Voor de blokhoofden was er nog een laatste avondoverleg en de avonddienst op het mediacenter. Dan zit onze taak er voor die dag erop. Morgen zal het mediacenter door de UCI zelf bemand worden. Een leuke afsluiter van die dag was dat de top 3 dames elite (Fem, Puck en Lucinda) nog even voorbij kwamen, omdat zij nog interview verplichtingen hadden.

Zondag 5 februari....de finaledag:
Wederom gestart met het laatste "blokhoofdenoverleg", onze vrijwilligers ontvangen, lunchpakketten uitgedeeld en de laatste details doorgenomen. Iedereen stond weer op scherp. De eerder genoemde posten konden weer bemand gaan worden. Vandaag weer trainingen en 3 wedstrijden op de planning. Het wordt al snel druk, en je voelt dat de spanning zich langzaam opbouwd. Na de eerste trainingssessie volgt de eerste koers, mannen junioren met als winnaar de Fransman Leo Bisiaux. Het begint nu echt vol te lopen, zowel aan de VIP-tent, de bruggen en op het veld wordt het steeds drukker, maar we houden alles goed onder controle door in te grijpen op bepaalde situaties. In de loop van de dag hebben we enkel wat kleine ongelukjes en een onwel persoon moeten melden. Alles werd heel vlot door het aanwezige EHBO team opgelost en wanneer nodig met de gator-ambulance afgevoerd. Het bier vloeide behoorlijk en bij de eettenten stonden de mensen in een lange rij om een lekkere snack te scoren. En dan hebben we het nog niet gehad over de toiletbezoeken. Het was al snel duidelijk dat dit een punt van aandacht is voor voor een volgende keer, vooral voor de dames. Tegen dat de beloften dames moesten vertrekken was er bijna geen doorkomen meer aan. Op de grote schermen was duidelijk te zien dat het terrein nu helemaal vol was gelopen, en dat onderling contact nu alleen nog maar mogelijk was via portofoon en/of mobiel. Bij de dames beloften reed Shirin van Anrooij een sterke wedstrijd en werd wereldkampioene. Alweer een mooi resultaat voor Nederland.

    
Dan voel je op het veld dat iedereen zich klaarmaakt voor de titanenstrijd Mathieu vs Wout. Al vrij snel na de start scheiden zij zich af van de rest, waarvan Lars ven der Haar en Eli Iserbyt nog het dichtst bij kunnen blijven. Het gehoopte duel speelde zich ook daadwerkelijk af. Geweldig was de golf van geluid die gepaard ging bij elke passage van de 2 kemphanen. Daar kreeg je gewoon kippenvel van. Gedurende de wedstrijd leek het er op dat Mathieu in de laatste ronde een aanval zou gaan plaatsen na de balken, maar niets was minder waar. Hij bleef in het wiel van Wout. Blijkbaar voelde Mathieu zich zo sterk dat hij het aandurfde de sprint aan te gaan met Wout. Bij het opkomen van de weg profiteerde Mathieu nog ff van de dalende lijn, om daarna uit het wiel te springen, om zo de regenboogtrui naar zich toe te trekken. Voor het organiserende comite de gedroomde winnaar, de kers op de taart van een lange voorbereiding en hard werken. Mathieu wereldkampioen, meer dan 40000 bezoekers, tevreden VIP's en geen noemenswaardige ongeregeldheden, wat een droomscenario!

Na de wedstrijden als afgesproken direct starten met het verwijderen van de spandoeken. Bij de eerste doeken heb je nog iets van dat gaat nog wel even duren, maar al snel komt alles samen en is het verbazend hoe snel de doeken verwijderd zijn. Deze worden opgeladen in aanhangers die door de gators naar de verzamelplaatsen gebracht worden. Een knap stukje samenwerking weer van alle aanwezige vrijwilligers. Het blijft een feit dat zonder vrijwilligers zo'n evenement niet te organiseren is. We kunnen al snel gezamenlijk naar het MFC waar we moe maar voldaan getrakteerd worden op een mok soep en een paar drankjes. Het was gezellig om nog even samen te zitten en met elkaar de gebeurtenissen van de afgelopen dagen nog even de revue te laten passeren. Iedereen had wel een verhaal te vertellen. Iedereen geen druppelsgewijs naar huis en werden hartelijk bedankt voor alle diensten. Ook van de organisatie hebben gemeende complimenten mogen ontvangen, dus op naar de volgende WB in Hoogerheide, op onze steun kunnen ze rekenen.



"The day after", Johan en ik melden ons weer bij de de bouwploeg om het parkoers af te bouwen. Honderden nadar en heras hekken opruimen en het veld ontdoen van alle achtergebleven restanten. Wel geholpen door honderden meeuwen die zich tegoed deden aan de achtergebleven etensresten van de dag ervoor. Wederom werd er hard gewerkt door iedereen. Op donderdag was alles weg en werd het terrein netter achtergelaten dan voor het begin van de opbouw. Een puik resultaat. Zelfs van voorbijgangers kregen we complimentjes, zowel voor de wedstrijddagen als voor het opruimen.

Ons bestuur had mij gevraagd om de belevenissen van de Grensrijders tijdens dit weekend kort te beschrijven. Het is misschien wat lang geworden, maar we houden ook niet van korte ritjes dus vandaar. Al met al is het een mooie ervaring geweest. Samen met een enthousiaste ploeg vrijwilligers. En ik neem mijn petje af voor de puike organisatie van dit evenement. Dit gaan we nooit meer vergeten.

Groeten Ad en Johan Rooijmans.